daar sta ik weer
met de handen onder de kraan
het duurt maar een paar seconden
en toch vaar ik zo een eind hiervandaan
terwijl rondom de wereld raast en roddelt
en ons schijnbaar tegenover elkaar zet
laat ik graag het zeil even zakken
om me in de luwte
aan je oogwenk
over te geven