Bij ut afskied fan burgemeester
Ferdinandus Johannes Maria (Ferd) Crone

Wie wadde sù gek en set
As bestuurder umsellef
In ut diepst fan un krisus
An ut roer fan un stad,
Plaagd en nard deur
Un tefeul an dope
Misdaad en werkloas weze?
Wie wadde sù gek en
Hew de gek met ut ouwe
Galgelapperswoord:
Ut is nix, wurdt nix en
Ut sal nooit wat wurde oek?

Hij kwam fan overe Diek,
Kon flugger rekene
En siefere as oait God
Telle kon. Hij, ferre
Soan fan Troelstra en
Vondeling, hij swetste
Los wat fast sat, en sette
Naar ouwe pragmatiese
Wetten – wat waar is, dat
Werkt – mear as toewijden
Un prevînsiestad
Royaal oppe wereldkaart.

Broer fan Eberhard en
Cohen fietst fadertje Fred,
Die sien tillefoan um hast
An ut oor fastkoekt sit,
Met ut woord fan Mak
Inne búse, d’ Emma del,
Spint en spant, beriekbaar
En beskikbaar foor Jan
En Alleman, sien dradeweb
Om de wereld hene,
Noemt Mata Hari’s stad
Sien klein, klein Amsterdam.

Neu, sien woord is niet woest
Of wild sù as dat fan
Slauerhoff, sù as ie oek
Un annere siel het as die
Fan die heultied ferliefde
Skeepsarts, want fraag
Um: Heer Ferdinand,
Wie idde kreaste frou
Op aarde, neu, jou eigen
Frou niet metteld, en hij stelt
Inne geest fan Zeno:  mien frou
Mien frou, komt as eerst.

En ut komt as un slag
Bij nacht, bran die
Sùmar un meens doadkrijt,
Sù as soms un ferwarde
Persoan, fanút ut niks
De stad sien frijhied
Un mes inne rug steekt.
O, un onferskillege God
De loop fan tied,
Donker en stil  sù as
De Potmarge sien ferloop,
Terwiel de meidoorn bloeit.

Mei is ut nou
Achter de Groate Kerk
En Bij de Put daar
Un lan in un ouwegreep
Foor de Anner en ut Annere
Ooit un sondebok fon,
Wiest un burgemeester
Bij ut herdenken fan
De doaden met recht op
De dreigende echo
Fan un duuster ferleden,
De boreale wienen.

Teugenover Tûmba sing ik
Onner de reuzen
Mette blauwe gitarist:
Oppe eerste plaats bin ik
Europeaan. Ik sing
Naast de Daphnes, de Griek
Enne Antillijaan,
Oek foor Kick Out Swatte Piet,
Ik speul jum’ in ut spoor
Fan Prince Purple Rain,
Purple Rain en skiet
Op elke nasjenalist.

Tegeliek mette dúker,
Ut meiske enne hon
Maakt fadertje Ferd
Foorbij ut stasjon
Sien eigen reuzestappen
Bebabbelt, al
Bellend, sien deals foor
De stad en bestelt
Onner ut foorbijgaan – Old Boys
Network never dies –
Umsellef un plakje as
Fikser inne Kamer.

Soms bij un stampen en
Fleugelen fan hannen en
Fúten klapt ut dak fan
De hemel over d’aarde
Om wat net sien sin
Kreeg. Ay, siën onner
De lampen ut skaduw –
Knokken fanne klerken
En ambtenaars, stuk foor stuk
Druk op ut slagfeld fan
Plot, eer en macht naar
Oud stadhouwerlek beskik.

Wie wadde sù gek en set
As bestuurder umsellef
In ut diepst fan un krisus
An ut roer fan un stad,
Plaagd en nard deur
Un tefeul an dope
Misdaad en werkloas weze?
Wie wadde sù gek en
Hew de gek met ut ouwe
Galgelaperswoord:
Ut is nix, wurdt nix en
Ut Sal nooit wat wurde oek?

Vertaling: Anne Feddema