Het gedicht ‘Woede’, vandaag o.a. ook te lezen in de Leeuwarder Courant, het Friesch Dagblad en bij Omrop Fryslân, is geschreven naar aanleiding van de aanslag in Utrecht en de uitslag van de verkiezingen van afgelopen donderdag, een zwarte dag waarmee gisteren, World Poetry Day, de lente begon.

*

Hoe iemand, een verwoed tikkende bom van
haat in het hart, een trein, winkel of tram
instapt, en buiten zinnen met een kop vol nacht,

diep in zichzelf verdwaald, zichzelf in woede
en geweld een uitweg denkt, met alle luiken
van de ziel dicht een kamer met kogels leegschiet.

*

Hoe op een ochtend iemand zichzelf manifest
maakt, radicaal gek, heel het raderwerk van
een stad stillegt als was het Hoger Machts werk,

terwijl er altijd ergens iemand is die zonder
smerige handen, simpelweg onschuldig, door
misdaad en straf wegrijdt op dood z’n tram.

*

Hoe midden in het woud van geweld alle
klokken bevriezen, een punt tegen de hemel
zetten zoals elk, een tel van schrik versteend,

ter plekke niet meer weet welk pad te nemen,
welk pad te nemen als allerwegen de haat
zijn uilenvlucht vindt in B. z’n nieuwe orde.

Vertaling: Elske Schotanus