*

Een flesje water. Een stuk oud brood. Genoeg
voor een tocht van enkele uren
de oceaan over. De blinde droom om
ongezien, onder in het gestel van een Boeing,
naar Engeland te komen. De hemelvaart.

Een schokken, een beven de opstartende
motoren, een geraas even fel
als de drang en raak voorbij de honger,
de terreur, al datgene wat je jezelf
ten einde dacht, de blauwe uren door.

*

Boven je hoofd, een laagje hoger, werd
muziek geluisterd, film gekeken of
geappt met het thuisfront, zoals jij het je had
voorgesteld, een zondag, wandelend over
London Bridge, zeggend: ’k Kommeraan.

De huiver. De schrik. De botten brekende
luchtzak. Klap. Het allemachtig naar adem
snakkende lichaam, het hart door kou
bevangen, naarmate je de hemel almaar
dichter naderde, de woorden bevroren.

*

Hoog boven Mortlake stortte een leven
naar beneden, verpletterend naast
de schreeuw van een meisje, zonnebadend
in een English Garden. De rondom
opstuivende duiven. Hoe van een droom,

in de kroon van zomer, niets anders bleef
dan een gat in het grint. Jij, Icarus’ broer,
een man zonder naam, zonder land,
in al jouw anonimiteit als nieuws
een tel wereldberoemd. Gods wrede scam.

Vertaling: Elske Schotanus

(1) ‘Mortlake’, geschreven naar aanleiding van een bericht in het NRC over de val van een verstekeling uit het landingsgestel van een vliegtuig op weg van Kenia naar London- Heathrow.
https://www.nrc.nl/nieuws/2019/07/01/lichaam-verstekeling-vliegtuig-eindigt-in-londense-tuin-a3965762