dit gedicht
(zeg ik er meteen bij)
wil niet bij amerika horen

dit gedicht is
van nature autonoom
en laat zich niet platwalsen
en betegelen
voor een vakantiepark
(ondanks de ongetwijfeld maximale winsten!)

dit gedicht schuilt
in ziekenhuizen, in scholen en
kerken en
geen drone of scherpschutter
kan het raken (zèlfs daar niet!)

al stond het achter een journalist
al stond het achter een hulpverlener
al stond het achter een kind

dit gedicht denkt:
gooi met letters, niet met stenen
schiet met ideeën, niet met kogels

dit gedicht is voor iedereen
ook voor diegenen
die er geen cent voor geven
ook voor diegenen die zeggen
‘de renaissance is compleet doorgeschoten!’

dit gedicht zou willen
dat iedereen haar / zijn bek houdt
het is een doordeweekse ochtend op aarde
ga de deur maar eens uit
de schutting over
ga wandelen
buiten de perken (alle perken!)
de stad uit
over het spoor
door het bos
naar het land van roze sneeuw

maak dit gedicht weer trots!
misschien laat de zon haar kopje zien (als ze durft)
dat vieze licht

dit gedicht is altijd bij ons geweest
even oud en krom als oorlog

Vertaling: Jantsje Post