Stikem wolle se dûke yn struken
efter wylgeroas yn de elzen krûpe
skûlje foar strielen en spielende jûndieven
teanneils slite oan rouwe woartels
fan it blêdetek oer de earen hinne.

By tsjuster wol it keal de teisters
yn mem har skurte drukke sa
slûch nei de molkemoanne slikje
de tonge strekke en priuwe
oan de kâlde nacht as beamryp iis.

In bolle wol syn sketen
net op de pûster fleane litte
gjin weake kak as salmiak
op it lân klibberje mar
fersideplak fine foar sykjende miggen.

Swart-wyttinkers dreame licht
fan ienfâld en gelok
fan eartiids alles better
en hâlde fan bijen
mar soms dreame kij ek
fan strúkdûke bygelyks.